Mag ik van je leren?

Wat zie, voel en denk je als die grote lens naar je kijkt? Ervaar jij camera-angst? Margreet vindt het heerlijk als ze gezien en vastgelegd wordt voor de eeuwigheid. Fleur voelt toch, zacht gezegd, enig ongemak. En ik vind dat razend interessant. Na mijn oproepjes op Twitter en facebook over schroom, verlegenheid en camera-angst kreeg ik enkele heel openhartige verhalen toegestuurd en ik wil MEER! Ik wil er meer over leren, zodat ik jou en anderen nog beter kan bedienen en je kan helpen hoe je ondanks schaamte of cameravrees toch op de foto durft. Ik heb gemerkt dat de schroom of angst om heel verschillende redenen boven kan komen wanneer de camera naar je kijkt.

Ik wil er meer over leren, zodat ik jou en anderen kan helpen hoe je ondanks schaamte of cameravrees toch op de foto durft.

Enkele oorzaken van camera-vrees

Bij velen is er iets naars in de jeugd gebeurd. Soms was één ervaring al zo heftig dat die genoeg was om fotografie voor eeuwig op de zwarte lijst te zetten. Vaak was het iets dat langduriger plaatsvond, waardoor zichtbaar zijn onveilig werd. Verstoppen was toen de beste optie om te overleven en vaak kiest men daar in het heden ook voor.
Iemand kreeg commentaar van haar moeder over het plezier dat ze had toen haar vader haar fotografeerde. Een ander werd altijd voor ‘dikke’ uitgemaakt en voelt zich daardoor erg onzeker. Een man moppert over zijn dikke neus, die niet mag worden vastgelegd. Iemand anders wil niet en profile vanwege haar kin.

Verstoppen was toen de beste optie om te overleven en vaak kiest men daar in het heden ook voor.

Veel vrouwen hebben een erg kritische blik op bijvoorbeeld het ouder wordend gezicht, op een scheve neus, een pukkel, een hangend oog. Jonge meiden worden erg onzeker omdat ze niet lijken op de gephotoshopte beelden die we in bladen en reclames zien. 

Veel mensen bekijken zichzelf als losse details in plaats van het geheel te zien.

Details beoordelen

Ook wat mensen met zichzelf in de spiegel doen werkt funest. Veel mensen bekijken zichzelf als losse details in plaats van het geheel te zien. Dat maakt dan weer dat zij vrezen dat de fotograaf hetzelfde doet.

Ook mannen hebben camera-angst

Ik kreeg in eerste instantie met name reacties van vrouwen, maar heb ontdekt dat mannen het zichzelf net zo moeilijk kunnen maken. Met behulp van deze verhalen, mijn eigen ervaring en wat ik leer van klanten, schrijf ik artikelen, zodat jullie daar weer iets aan kunnen hebben.

Oproep

Zou je me je gedachten en angsten, klein en groot, willen vertellen? En komt daar ook een verlangen bij?

Wat denk je letterlijk wanneer iemand een camera op je richt? (vb. “O jee, nu kijkt ze naar mijn rare rimpel”)
Wat voel je aan je lichaam? (vb. hogere hartslag en klotsende oksels).
Heb je een idee waar het vandaan komt?
Wat zou je kunnen helpen? Wat kan de fotograaf doen? (vb. meer rust. Eigen vertrouwde omgeving. Met een bekende of juist niet.)

(een hogere hartslag en klotsende oksels)

Wat is je verlangen?

Vertel het me via mail op lucy apenstaart ziebinnenzijde.nl en als je het liever persoonlijk of per telefoon of Skype doet, kan dat ook. Geef het even aan in je mailtje en dan maken we een belafspraak op een goed moment voor ons allebei.

Zelf je angsten leren kennen en ze er gewoon laten zijn terwijl je op de foto gaat?

Wil je zelf aan de slag en meer leren durven: op deze pagina vertel ik hoe het maken van zelfportretten mij heeft geholpen meer zichtbaar te durven zijn. Misschien is het ook wel iets voor jou.
Hier geef ik enkele tips voor hoe je ontspannen en echt, zoals jezelf, op de foto kunt staan, camera-angst of niet!